آدمى به اندازه ى رنج هایش کافر است و چشمپوش است و از کار خود و کار و ساخت جهان فاصله گرفته است
با ترکیب معرفت و احساس و تمرین و تدریج، آدمى بدىهایش تبدیل مىشود، و با این ترکیب و تبدیل به نظام اخلاقى اسلام و نظام اجتماعى پیوند مىخورد و رابطه عدل و احسان مىتواند تحقق بیابد
استغفار باید در برابر آنچه دل ما را خوشحال کرده و یا به رنج کشیده است، باشد
ملاک تقرب و ملاک وصال، چیزى جز طاعت و عصیان است
ما با مکتبى روبرو هستیم که از تفریط، امید مزد و پاداش دارد و از طاعتهاى چند هزار ساله، انتظار هبوط و رجم